داستان، چوغلۇق بالىسى 3_4

3
تاڭ سەھەر قۇياش زەر نۇرلار تارىتىپ،
ئۇپۇققا يۈز ئاچقان نۇرانە بىر كۈن.
رازىيە كىپىنەك كەبى ياسىنىپ.
يارىنىڭ يېنىغا بارماقچى بۈگۈن...

4
دورا ۋە ئوكۇللار ھىدى تارالغان،
ئاق رەڭلىك كارىدور-پەرىشتەخانا.
ئاغرىقلار دەردىگە داۋا ئىزدىگەن،
خىزىردەك ئىنسانلار يىغىلغان دۇنيا.

ئاق رەڭلىك چاقچۇقلار بېسىلغان يولدا،
كېلەتتى رازىيە كىيىكتەك تاقلاپ.
قەلبىدە خۇشاللىق قىلاتتى جەۋلان،
چىھرىدە نۇرانە كۈلكە چاراقلاپ.

چەتتىكى ئىشىكى ئوچۇق ئىشخانا،
دوختۇرلار ئالدىراش خىزمەت ئۈستىدە.
ئاجايىپ سۈلكەت ۋە سالاپەت تاپقان،
قادىرمۇ پاختىدەك خالات ئىچىدە.

رازىيە شەرەتلەپ چاقىرىپ ئۇنى،
گۈللۈككە يول باشلاپ ماڭدى شادىمان.
بىر جۈپ ياش قەلىبتە بارماقتا شۇ تاپ،
ئۆركەشلەپ قىيانلىق، ئوتلۇق ھاياجان.

خىلۋەتكە جايلاشقان تاش ئورۇندۇقتا،
يانمۇ-يان ئولتۇرۇپ ئوتلۇق بېقىشتى.
قەلبىنى ئايانماي ئىزھار قىلىشىپ،
كەلگۈسى توغرىلىق سۆزمۇ ئېچىشتى.

شۇ پەيتتە رازىيە مېھىرلىك بېقىپ،
قادىرنىڭ قولىنى تۇتتى ئاۋايلاپ.
-ئەزىزىم، بىر گىپىم بار ئىدى سىزگە-،
دىدى ھەم سۆز پەيتى كەلگەننى ئويلاپ.

-قۇلىقىم سىزدە،- دەپ رازىلىق بىرىپ،
تىكىلدى قادىرمۇ قىزنىڭ كۆزىگە.
مەقسەتنى ئاشكارا قىلغاندا ئەمما،
ھەيرانلىق تەپچىدى شۇئان يۈزىگە.

قاپىقى تۈرۈلۈپ، بىشارەت بەردى،
بۇ ئىشقا نارازى ئىكەنلىكىدىن.
رەنجىگەن ئىدى ئۇ ‹‹يىتىم بالىغا،
مەن ئانا بولىمەن››دېگەنلىكىدىن.

چاندۇرماي قولىنى تارتىۋالغاندا،
قىزچاقنىڭ باغرىنى مۇجۇدى بىر قول .
مۇز ياغقان چىرايى، ئېغىر تىنىقلار،
كۈتمىگەن يەكۈنگە باشلايتتى ئۇدۇل.

كۈلكىسى ئۆچتى ھەم رازىيەنىڭمۇ،
خۇمارلىق كۆزىدە شەبنەم ئەگىدى.
قادىرمۇ قىزچاقنىڭ خىيالى ئۈچۈن،
قىزىشىپ سۆزلىدى، خېلى تەگىدى؛

-بۇ نەنىڭ تۈزۈمى؟ قانداق قائىدە؟
توي قىلماي تۇرۇپلا بالىلىق بۇلۇش؟؟؟
سىزنىڭچە شۇنچىلىك ئاسان ئىشمىدۇ،
ياتلارنى ئەكىرىپ ئائىلە قۇرۇش؟

سىز تېخى ئەمدىلا يىگىرمە بەشتە،
ماڭىمۇ توي قىلىش پەيتى كەلمىدى.
گەر سىزدىن باشقا بىر قىز زاتى بولسا،
مۇشۇنداق بىمەنە گەپنى دەرمىدى؟

گەپ ئېنىق، مەن ھەرگىز قۇشۇلالمايمەن،
بىزگە يات بالىنى بالا قىلىشقا.
قانداقمۇ كۆنىمىز؟ قانداشلىقى يوق،
بىرسىنى ‹‹بالام›› دەپ بىللە تۇرۇشقا؟

كونىلار دېگەنغۇ ‹‹ھايۋان بالىسى،
باقساڭ گەر ياغ ئېتەر ئاغزى-بۇرنۇڭنى.
قان ئېتەر ۋە لېكىن ئىنسان بالىسى››،
ھەرگىزمۇ چىقارماڭ ئەستىن سىز شۇنى!

تۇمۇردا ئاققىنى بولمىسا بىر قان،
ئۇنداق بىر بالىدىن ۋاپا كېلەرمۇ؟
ھازىرچە كۆيۈنۈپ باقارسىز، مەيلى،
كېيىنچە سىزگىمۇ مېھىر بىرەرمۇ؟

ھېچ ئار يوق تاشلايدۇ كەتكىسى كەلسە،
‹‹ھەققىڭ يوق، سەن مېنىڭ ئانام ئەمەس›› دەپ.
قورقمامسىز ئورۇنسىز بەدەل تۆلەشتىن؟
ئەخمەقتىن پەرقىڭىز قالماپتۇ ھەجەپ.

رازىيە ئۇھ تارتتى بېشىنى سېلىپ،
سۆزلىدى يەنىلا كۈلۈپ مۇلايىم.
-بۇ ئىشتا بەكمۇ تەس قارار چىقارغان،
سىز دېگەن ئىشلارنى مەنمۇ ئويلىدىم.

لېكىن ئۇ بىچارە يىتىم بالىكەن،
كۆردىڭىز، ئانىسى كۆز يۇمغان كۈنى.
تۆت كۈنلۈك دۇنيادا مۇھەببەت بېرىپ،
ماقۇل دەڭ! ئىككىمىز باقايلى ئۇنى!

كېتىمەن دېسە گەر توسمايمەن، مەيلى،
بەختىنى تاپسا شۇ كۇپايە ماڭا.
‹‹مەن باقتىم، ئەجرىمنى تۆلە›› دېمەيمەن،
ھەم مۇنداق تامانى قىلمايدۇ ئانا.

پەقەتلا كوچىدا يۈرمىسە خار-زار،
ئۇنىڭمۇ ئىللىق بىر ئۆيى بولسىكەن!
مەن قانماي ئۆتكەن شۇ ئانا مېھرىگە،
شۇ گۆدەك بولسىمۇ قانسىكەن دەيمەن!

كۆڭۈللەر كۆڭۈلدىن سۇ ئىچەر دەيدۇ،
ئۇنىڭغا سەمىيمىي مېھىر بېرىمىز.
بۇ يولدا كۈرەشكە ئاتلىنايلى تەڭ،
چۇقۇمكى قان-گۆشتەك بولۇپ كېتىمىز...

قادىرمۇ سۆزلىدى كەسكىنلىك بىلەن؛
-بۇ ئىشتا مەسلىھەت ئورنى بارمىدى؟
ئەمدى گەپ تالاشماڭ بولدى، رازىيە،
ئاڭلاشقا ئارتۇقچە تاقەت قالمىدى!

توي قىلساق قۇرىمىز يىڭى ئائىلە،
بىزنىڭمۇ بالىمىز، پۇشتىمىز بۇلار.
شۇلارغا تۆلەيمىز بەدەل تۆلىسەك،
مەن ئۈچۈن بىكىرەك ئۇندىن باشقىلار.

ياتلارنىڭ پۇشتىنى باقمايمەن ھەرگىز،
قولۇمدىن كەلمەس بۇ ‹‹ئالىيجاناپلىق››.
خەق ئۈچۈن غەم يېگەن ئەخمەقنىڭ ئىشى،
ھەركىمگە كېرەكتۇر شەخسىي ھاياتلىق...

قىزچاقنىڭ كۆزلىرى چەكچەيدى شۇئان،
غەزەپلىك ئۇچقۇنلار چاچرىتىپ دەھشەت.
ئىشەنچى غولىدى تاغ يىقىلغاندەك،
تىكىلدى قادىرغا ياغدۇرۇپ نەپرەت.

تاقەتنىڭ قاچىسى توشتى شۇ پەيتتە،
-بۇ مېنىڭ قارارىم،-دېدى ئالدىراپ.
-بىر يىتىم سەرگەردان يۈرسە كوچىدا،
كارىم يوق يۈرەيمۇ بىپەرۋا قاراپ؟

بىلىسىز، مەن ئاتا-ئانىسىز يىتىم،
يىتىملىك دەردىدىن يۈرۈكۈم لەختە.
مەن كۆرگەن كۈنلەرنى كۆرىۋاتسا ئۇ،
تۇرمايمەن قۇلاقنى يوپۇرۇپ چەتتە.

خالاڭ يا خالىماڭ ئىختىيار سىزدە،
ئەمما، مەن يانمايمەن مۇشۇ قاراردىن.
ۋىجدانى، ئەقلى بار يىگىت سانايتتىم،
ئۈمۈدۈم ئۈزۈلدى سىزدەك نىگاردىن.

شۇ سۆزنى ئېيتىپلا تاراقشىپ دەسسەپ،
يىراقلاپ كەتتى قىز مەغرۇر قەدەمدە.
قادىر ئۆز گۆشىنى يىگۈدەك بۇلۇپ،
تىترىدى غۇچۇرلاپ چىشى غەزەپتە...

ھەركىمنىڭ ئوي پىكرى ئۆزىگە توغرا،
شۇ سەۋەپ قادىرمۇ ئەيىپلەر قىزنى.
ئىنسانلار ئارىسى سىرلىق تىلسىمات،
ھەر تۈرلۈك سىناققا باشلايدۇ بىزنى.

ياشاش-ئۇ نېمىدۇر؟ مۇھەببەت نېمە؟
بۇرچىمىز نېمىدۇر تونۇپ ياشايلى!
ئەجرىمىز، مېھرىمىز، ئىرادىمىزدىن،
ھاياتتا ئەڭ گۈزەل جەننەت ياسايلى!

يۈرەكتىن يۈرەككە تۇتاشسا يوللار،
ئالتۇندەك مۇھەببەت پەيدا بولىدۇ.
ئىتىقاد، ئۇلۇغلۇق، ئىماندۇر سۆيگۈ،
ھاياتلىق شۇنىڭدىن ئەھيا بولىدۇ!!!