داستان، چوغلۇق بالىسى 5

5
دەل ئوتتۇز باھارنى قوغلاپ ئوتتۇز قىش،
دەل ئوتتۇز ئۆرىدى يىللار بېتىنى.
يۈزلەردە يىللارغا ئىزنا قورۇقلار،
ئۇلغايتتى كەچۈرمىش، ئەقىل، يېشىنى.

بەللەرنى مۈكچەيتتى، ئولتۇرۇشتى كۆز،
چاچلارنى ئاقارتتى جاپا ئاپتىۋى.
ئاھ، ئۆمۈر تەلقىنى جاراڭلىتىپ كۈي،
تاۋلىدى ھەممىنى تۇرمۇش قاينىمى.

-تىز بولۇڭ، ئانامنى قۇتقۇزۇڭ دوختۇر،
ھالى بەك خاراپتۇر، بولالماي قالدى...
يىگىتنىڭ نىداسى، ئۆتۈنۈشلىرى،
كارىدور ئىچىنى لەرزىگە سالدى.

غالتەكلىك كارۋاتنى ئىتتىرگەن پېتى،
كېلەتتى ئەر-ئايال ئون نەچچە كىشى.
ھامىلدار ئىككەيلەن، ياشانغان بىر ئەر،
ئۈچ نەپەر گۆدەكمۇ بار ئىدى تېخى.

ئالدىدا بەستىلىك قىران بىر يىگىت،
گاھ ‹‹دوختۇر، ئانامنى قۇتقۇزۇڭ!››دەيتتى.
گاھ ‹‹ئانا، ئۆتۈنەي، كۆزۈڭنى ئاچ!››دەپ،
ئاق چاچلىق ئايالغا نالە قىلاتتى.

چىھرىدە غەم-قايغۇ، كەيپىيات جىددى،
ھەممىنىڭ كۆزى ياش، تۇرقىدا تەشۋىش.
بۇ ھالەت سۈر قوشتى دوختۇرخانىغا،
بارچىغا ھۆكۈمران قورقۇنچ، ئەندىش.

بىرسى دەر ‹‹جان ئانا، كۆزۈڭنى ئاچقىن!››،
بىرى دە ر‹‹موما، مەن ساڭا بەك ئامراق››.
بىرى دەر ‹‹ئانىسى، قانداق تۇرىسەن؟
ئۆتۈنەي، كۆزۈڭنى ئاچساڭچۇ تىزراق!››.

شۇ ھالدا دوختۇرلار يېتىپ كېلىشىپ،
ئالدىراش تەكشۈرۈش ئېلىپ بېرىلدى.
بىر قاتار تەكشۈرۈپ، ئەھۋال ئىگىلەپ،
ھەممىسى بېشىنى تۆۋەن سېلىشتى.

-مۇدىرنى چاقىرىڭ،- دېدى بىر دوختۇر،
ئىگىز بوي، ئاق پىشماق سىستىرا قىزغا.
قىز چىقىپ ئانچە بەك ھايال بولماستا،
ياشانغان بىر دوختۇر كىردى ياتاققا.

كىسەلگە يېقىنلاپ كەلگەن دوختۇرنىڭ،
چىرايى تاتىرىپ ھاڭۋېقىپ قالدى.
ئاق چاچلىق ئايالنىڭ تونۇش چىرايى،
نەۋقىران ياشلىقنى ئېسىگە سالدى.

بىر ھازا مەڭدىدى ھەيرانلىق بىلەن،
كۈۋەجەپ دىلىدا ئوتلۇق ھاياجان.
ياتاتتى كارۋاتتا بىھۇش پىتىچە،
ئوتتۇز يىل بۇرۇنقى رازىيە جانان.

يۈزلىرى سولاشقان چېچى ئاقارغان،
تولغان بىر ئايالغا ئايلىنىپتۇ ئۇ.
لالىدەك جەزبىدار ھۆسنى توزۇماي،
چىرايلىق تۇرۇپتۇ ئەمما شۇندىمۇ.

يۈرىكى مۇجۇلدى ئىزتىراپ بىلەن،
كۆرۈڭكى، پەلەكنىڭ چارقى چۆرگۈلدى.
ئۆرتىدى نومۇس ۋە ۋىجدان ئازابى،
بېشىغا خىجالەت تېغى ئۆرۈلدى.

ئېسىگە كەلدى ئۇ ئەندىككىنىچە،
بىرىنىڭ جەينەكلەپ نوقۇشى بىلەن.
تەكشۈرۈش ئىشىدىن خۇلاسە چىقتى،
نەتىجە- مەسىلە يۈرەكتە ئىكەن.

داۋالاش ئىشلىرى شۇنچىلىك جىددى،
سىستىرا-دوختۇرلار پايپىتەك ئىدى.
يەكۈننى ھېچكىشى مۇنداق كۈتمىگەن،
بىر دوختۇر ‹‹ئامال يوق، جان ئۈزدى››دېدى.

شۇ ھامان ياش يىگىت نەرە تارتقانچە،
‹‹ئانا ›› دەپ تاشلاندى ئايال ئۈستىگە .
ئوتتۇز يىل بۇرۇنقى بەش ياشلىق بالا،
كۆرۈندى شۇ تاپتا مۇدىر كۆزىگە.

ياش يىگىت بۇقۇلداپ ئۆكسۈپ يىغلايتتى،
-كۆزۈڭنى ئاچساڭچۇ مىھرىبان ئانا!
مانا مەن، ئەڭ ئامراق ئەكبەر بالاڭمەن،
كۆزۈڭنى ئاچقىنا، گەپ قىلە ماڭا! ...

ئەر-ئايال، چوڭ-كىچىك ھازا ئېچىشتى،
ياتاقنى يىغا-زار كەلكۈنى باستى.
مۇدىرنىڭ يۈرىكى ئاغرىدى شۇ تاپ،
ھەسرەتكە چىدىماي پىغانى تاشتى.

قوقاسقا چۈشكەندك پۇچىلاندى ئۇ،
تىترەيتتى ھۇجۇدى تەنھا قۇمۇشتەك.
بىلمەيتتى قانداقچە چىقتى گۈللۈككە،
ئولتۇدى ئۈن-تىنسىز ئۇزاق گومۇشتەك...

بىر چاغدا بېشىنى كۆتۈرگىنىدە،
رازىيە ئالدىدا بولدى نامايەن.
كۆزلىرى ياشلانغان، مۇڭلانغان ھالدا،
مۇدىرغا تىكىلىپ تۇراتتى ھامان...

زىمىننىتىترىتەر يىتىم نالىسى،
ئارماندا كۆز يۇمار شۇڭا ئانىسى.
ساقايماي بىر ئۆمۈر كۆڭۈل يارىسى،
داستاندا دەرد تۆكەر چوغلۇق بالىسى.